Forum Weselne miasta Łodzi

[niesia2708]

Byłam wczoraj u lekarki. Poparła mój pomysł tak wczesnego odstawienia tabletek. Kazała się dobrze odżywiać, brać kwas foliowy, zaszczepić przeciw WZW.

[Magdzik]

My zbzikowaliśmy na punkcie dzieci. Dużo ostatnio rozmawiamy na ten temat i jak tylko weźmiemy ślub we wrześniu to chcemy zacząć starania o bąbelka Mój przyszły mąż jest 10lat starszy ode mnie i czas wziąć się za małego szkraba, tym bardziej, że chcieli byśmy mieć dwoje dzieci. Teraz postaramy się o jedno. A później kiedyś przyjdzie czas na drugie

My zbzikowaliśmy na punkcie dzieci. Dużo ostatnio rozmawiamy na ten temat i jak tylko weźmiemy ślub we wrześniu to chcemy zacząć starania o bąbelka Mój przyszły mąż jest 10lat starszy ode mnie i czas wziąć się za małego szkraba, tym bardziej, że chcieli byśmy mieć dwoje dzieci. Teraz postaramy się o jedno. A później kiedyś przyjdzie czas na drugie

[PaulinaS]

Widzę, że Magdzik odkurzyła wątek. U nas jest tak, że rozmawiamy o dziecku, ale jeszcze jesteśmy młodzi. Myślę, że po ślubie. Może nie będziemy się jakoś specjalnie starać, ale nie będziemy też robić nic by dzidzia się nie pojawiła

[Marcka]

to my podobnie jak Magdzik też planujemy od razu po ślubie wziąć się za małą dzidzię my to już najchętniej teraz byśmy się zaczęli starać, ale już poczekamy te 1,5 miesiąca

[niesia2708]

Ja jeszcze kilka lat temu bardzo chciałam dzidziusia.....z zazdrością patrzyłam na dzieci sióstr ciotecznych, ich ciąże.....A teraz... kiedy bliżej do własnego domku i lepszych warunków umożliwiających posiadanie dziecka.... mi się jakoś odwidziało Przeraża mnie kwestia naszego kredytu i tego, że po macierzyńskim powinnam wrócić do pracy..... a co wtedy z dzieckiem?? Moja mama mieszka 30 km ode mnie, z teściową nie zostawię za żadne skarby, miejski żłobek mi nie przysługuje Eh.....

[Magdzik]

niesia2708, Rozumiem Twoje obawy ale ale zawsze znajdzie się jakieś ALE. I będziesz tak odkładać w nieskończoność. Wiem sama po sobie jak się odkłada. Mój narzeczony już od dawna mnie prosi o dzidziusia, a ja zawsze miałam jakieś ALE (studia, ślub, finanse itd.) Teraz postanowiliśmy zacząć się starać po ślubie bo A boi się że jak teraz pójdę do pracy to znowu nie będę chciała zrezygnować z pracy dla dziecka. Nigdy nie będzie tak jak byśmy tego chcieli. Ja jestem jeszcze młoda więc odkładałam w czasie ale mój A już nie jest 20tolatkiem

niesia2708, Rozumiem Twoje obawy ale ale zawsze znajdzie się jakieś ALE. I będziesz tak odkładać w nieskończoność. Wiem sama po sobie jak się odkłada. Mój narzeczony już od dawna mnie prosi o dzidziusia, a ja zawsze miałam jakieś ALE (studia, ślub, finanse itd.) Teraz postanowiliśmy zacząć się starać po ślubie bo A boi się że jak teraz pójdę do pracy to znowu nie będę chciała zrezygnować z pracy dla dziecka. Nigdy nie będzie tak jak byśmy tego chcieli. Ja jestem jeszcze młoda więc odkładałam w czasie ale mój A już nie jest 20tolatkiem

[Misiak87]

Magdzik, niby tak, ale co zrobić w takiej sytuacji jak Niesia? Rzucić pracę? Utrzymywać się tylko z pensji męża? A jak nie daj Boże mąż straci pracę? Albo praca męża ma charakter sezonowy?

[Bian]

[Magdzik]

[Elwirka1]

Nasze rodziny są od nas 300 km, więc na ich pomoc nie możemy liczyć, ale mnie to jakoś nie przeraża. Maluszek pójdzie do żłobka lub zostanie z nianią - nie ma rady

[niesia2708]

[Bian]

Hmm faktycznie weszłam na stronę żłobka w Piotrkowie (pomijam, że na całe miasto jest jeden państwowy) i jest zaznaczone, że dziecko musi być zameldowane na terenie P-kowa.

[M4rcysi4]

Mój brat z bratową płacą 880zł miesięcznie niani, która siedzi codziennie(w dni robocze) od 6:45 do 14:15

[Elwirka1]

[Malena]

A ja jak zajdę w ciążę chcę wrócić do łodzi - tu mam 2 babcie i rodziny, a w Warszawie napatrzyłam się na mamy, które wracają do domu codziennie po 20 i widzą swoje dzieci 2 godz dziennie (a niania tu kosztuje ponad 2 tysiące miesięcznie), więc ja chyba podziekuję, przynajmniej, póki maluch ni podrośnie.

[misiao1983]

[Brinka]

My również będziemy zdani tylko na siebie, dziadkowie za daleko. Opiekunka nie wchodzi w grę bo ani ja, ani mąż nie chcemy aby ktoś obcy wychowywał nam dziecko. Jedyna opcja to taka, że ja zostanę w domu do czasu, aż dziecko pójdzie do przedszkola, wtedy wrócę do pracy lub będę rozwijać swoją działalność

[Pepsi]

[kasia_m85]

A właśnie dziewczyny,jakie macie podejście do tematu opieki nad dzieckiem i pomocy rodziny?
Bo ostatnio bliski mi temat. Tak jak pisałam gdzieś mojemu kuzynowi urodziła się córeczka,mają już 4 letniego syna. I jestem negatywnie zaskoczona tym,że oczekują teraz od rodziny,że wszyscy będą im pomagać w zajmowaniu się dziećmi. Ja np. chętnie zajmuję się małą czy jej bratem,ale oni oczekują,że wszyscy powinni koło nich skakać. Żona kuzyna sama z dwójką nie zostanie (nawet na noc jak starszy śpi),nie odbierze go z przedszkola (spacerkiem z małą zajęłoby jej to 15 minut),nie pojedzie z dwójką do sklepu,w ogóle nigdzie samochodem itp itd.Zaznaczę,że mała jest grzeczna (płacze jak wszystkie noworodki czasem) a jej brat też jest grzecznym dzieckiem,żywym,ale grzecznym. Jest to tak irytujące,że czasem zastanawiam się po co im było drugie dziecko...
Ja wychodzę z założenie,że skoro decydujemy się na dziecko,sami je sobie robimy to sami się potem nim opiekujemy. Jasne,że fajnie jak ktoś zechce nam czasami pomóc czy zostać z dzieckiem,ale do głowy mi nie przyjdzie oczekiwać i wręcz żądać od bliskich,że będą nam pomagać a raczej robić wszystko za nas. I oczywiście pójdę do mamy po poradę i pewnie nie raz poproszę o jakąś pomoc,ale na pewno nie będę oczekiwać,że zrobi wszystko za mnie. Tak mi się wydaje...

I żeby nie było nie piję do postów powyżej tylko taki temat przyszedł mi do głowy...

[Magdzik]

kasia_m85, mam takie samo zdanie na ten temat jak Ty. Wiadomo, że miło jak czasem ktoś pomoże i to jest normalne, że czasem pomoc jest potrzebna ale nie wyobrażam sobie zwalać cały czas swoich dzieci komuś na głowę. Jak się ktoś decyduje na dzieci to powinien radzić sobie z ich wychowaniem, chyba wiadomo, że dziecku trzeba poświęcić sporo czasu.

kasia_m85, mam takie samo zdanie na ten temat jak Ty. Wiadomo, że miło jak czasem ktoś pomoże i to jest normalne, że czasem pomoc jest potrzebna ale nie wyobrażam sobie zwalać cały czas swoich dzieci komuś na głowę. Jak się ktoś decyduje na dzieci to powinien radzić sobie z ich wychowaniem, chyba wiadomo, że dziecku trzeba poświęcić sporo czasu.

[All-me]

kasia_m85, zgadzam się z Tobą...

[Pepsi]

Nie lubię prosić nikogo o pomoc. To nasze dziecko, my się zdecydowaliśmy że chcemy zostać rodzicami, my sobie je zrobiliśmy i my mamy się nim opiekować. Zresztą ja to chyba jakaś dziwna jestem, bo mam obiekcje jak zostawiam Stelke mojej mamie na 10 min., bo np. muszę iść do sklepu a pada deszcz

[yennefer]

Zgadzam się z tym co powyżej. Od kilku lat obserwuję sytuację, w której dziecko jest podrzucane dziadkom, a wręcz żąda się od nich opieki w każdym momencie (zanim poszło do przedszkola przesiadywało u dziadków po 12h, bo np. tatuś wolał sobie pograć). Bezczelność. A dziadkowie, choć narzekali i narzekają, nie są asertywni i wolą wyżalić się innym...
Dyskusja na temat pomocy rodziny wywiązała się już w tym wątku. Jak zwykle, stanowiska były podzielone.

[Malena]

[wiolancia]

My zaczęliśmy już starania (od nocy poślubnej ....).Na razie nic z tego,ale to dopiero początki.Wiem,ze nie będzie łatwo bo mam już 33 lata.Od pół roku biorę kwas foliowy,a pigułki odstawiłam w grudniu.Mojego A. póki co przeraża bycie ojcem,ale myślę,ze tatą będzie wspaniałym.Widzę jakim jest cudownym wujkiem dla wszystkich dzieciaków w rodzinie.Zresztą jeśli tylko uda mi się zajść w ciążę,będziemy mieć 9 miesięcy by się do wszystkiego przygotować.

[mietka]

wiolancia, ja pierwsze urodziłam mając 31 trzymam kciuki

[MalaJu]

wiolancia, a ja 32 bez dwóch miesięcy....

[malinka1984]

[anooleczka]

[klawdia]

Ja biorę już kwas foliowy, a zaczniemy się starać po urlopie. Wyjeżdżamy do Maroka i nie wiadomo co możemy tam złapać, więc wolimy poczekać. Wiem dobrze, że pewnie od razu nie zaskoczę, ale znając swoje szczęście to gdybyśmy zaczęli się starać przed wyjazdem to bym od razu zaskoczyła... Tak więc czekamy, a potem do roboty

[Karolina1984]

P byłby wspaniałym ojcem- aż głupio mi,że nie umiem się przekonać do posiadania dzieci........

[M4rcysi4]

Plany są takie:
teraz kończę inżyniera, później idę na mgr i szukam stałej pracy. Jak będę po mgr i będzie praca to będą starania. Także nastąpi to gdzieś za ok. 2/3 lata. Pewnie, że moglibyśmy już się starać, ale jednak nauka przy dziecku jest trudniejsza, a i na czas wychowywania dodatkowe pieniądze zawsze się przydadzą (ze stałej pracy). PM czasem wspomina o dziecku także z naszymi chęciami problemu nie ma

[ewa.krzys]

Nasz plan jest taki: magisterka, budowa domu, dziecko. Czyli również jakieś 2-3 lata, choć wszystko się może zmienić

[Karolina1984]

Z tymi planami to naprawdę różnie bywa
ja skończyłam świetną uczelnię muzyczną........ z jednym z najlepszych wyników mojej katedry w ostatnich latach- i pracy nie ma............

[Bian]

[adka]

[Marcka]

my też nie mamy idealnej sytuacji na przyjście dziecka na świat, bo ja powinnam się w czerwcu bronic <mgr> a praca jeszcze jest w trakcie pisania, no i pracy od razu też nie będzie... Ale bardzo chcieliśmy miec maleństwo od razu po ślubie, więc jakoś damy sobie radę

[malinka1984]

Jak mawia moja siostra jak się planuje to się krzyżuje i czasami plany swoje, życie swoje.

[*Asiek]

Z przyjemnością przeczytałam ponownie cały temat od początku. Ile historii! A ile zakończyło się szczęśliwie mimo obaw, jakie wyrażały tu dziewczyny.

Polecam go naszym nowym forumowym mężatkom i dzielcie się swoimi przemyśleniami.

[ithanielle]

Asiek, zachęciłaś mnie

A odpowiadając na pytanie w pierwszym poście - tak, chciałabym mieć już dziecko, niestety muszę z tym zaczekać do chwili zakończenia remontu naszego domu... Nie wyobrażam sobie mieszkania z teściami, siostrą M. i dzieckiem.

[lovinlizard]

nieeeee
może po 30... ale ja chyba nie lubię dzieci

[Catylyn89]

Najpierw status w zawodzie, do którego dążę i mam nadzieję, że do końca roku się wyrobię Dwa lata zarabiania na własne 4M, remont i dopiero pomyślimy o potomkach:)
Nie chcę wszystkiego robić na już, bo jesteśmy po ślubie. Sami stwierdziliśmy, że dzieci planować nie będziemy. Trochę spontaniczności i bociek sam przyleci

[*Dorotka_]

Najbardziej mnie drażnią osoby, które juz nam insynuują, że skoro już jesteśmy po ślubie i dostałam umowę na czas nieokreślony to powinniśmy zacząć myśleć o dziecku. Jak skoro nie mamy swojego mieszkania? Eh.

[Terry]

Rozumiem dziewczyny, które są ledwo po studiach. I te, które mieszkają z rodzicami. Ale my mamy już prawie 30 lat, prawie zrobione mieszkanie i do tego znamy się 12 lat. Decyzja o ślubie zapadła, bo oboje zapragnęliśmy dziecka. Dlatego przed końcem roku rozpoczniemy starania.

[ewa.krzys]

[Karollka]

My z mężem chcielibyśmy już rozpocząć starania, ale niestety nie mamy warunków na tą chwilę
W przyszłym roku jak dostanę umowę na czas nieokreślony i może rozwiąże się nasza sytuacja mieszkaniowa wtedy będziemy myśleć o powiększeniu rodziny

[emiiskaa]

my poczekamy jeszcze z 5 lat. raz, że musimy się jeszcze wyszaleć, dwa że muszę trochę popracować, a trzy że na razie po prostu nie lubię dzieci.

[bambolea]

My na razie nie planujemy, może za jakieś dwa lata Aczkolwiek moja teściowa I rodzina mojego męża mają ogromne parcie na dzidziusia I co chwila jest poruszany temat dziecka, że już powinniśmy się starać, że wszyscy nie mogą się już doczekać.... Na razie jesteśmy na etapie zakupu mieszkania I chcemy w nim jeszcze troche pomieszkać sami (bo teraz mieszkamy z teściami ), a dopiero później dziecko.. Szkoda, że niektórzy nie potrafią tego zrozumieć..

[Juska]

A nam się bardzo chce Działamy w tym kierunku, ale okazuje się, że to nie takie proste, jak zakładałam I chyba blokuje mnie moja psychika, bo założyłam, że uda nam się zaraz po ślubie... No niestety
Moje "parcie na szkło" wynika też pewnie z naszego wieku Bliżej nam niż dalej do 4 krzyżyka Także, gdzieś w głowie mi siedzi, że to ostatni dzwonek
Mam nadzieję, że uda mi się na tyle skutecznie zająć głowę innymi sprawami, że Maleństwo zaskoczy nas w najmniej oczekiwanym momencie

[herbatnik]

Przed ślubem oboje się zarzekaliśmy, że nie będziemy długo czekać z potomstwem. Oczywiście dalej podtrzymuję to zdanie, ale-teraz jeszcze nie, bo chcę się nacieszyć mężem. Za dwa miesiące nie, bo jedziemy na narty. Za pół roku też niebardzo, bo pewnie będziemy remontować dom(który planujemy niedługo kupić), itd itp. Także chcemy, ale za bardzo się póki co przejmuję aktualną sytuacją