Forum Weselne miasta Łodzi

[katrina]

dziewczyny ja nie wiem co mi jest....jest mi smutno jak oglądam suknie swoich kuzynek które brały ślub, innych dziewczyn które pokazują swoje suknie wszędzie....i ja zaczynam chyba wariować i wpadać w kompleks że moja taka piękna nie będzie, że mój ślub nie bedzie taki cudny ach i och....

a moze to wina co miesięcznego PMS?


albo ja zaczynam wariować i za dużo stron www oglądam?

[Malena]

Kochana, pewnie masz po prostu przesyt sprawami ślubnymi. Większość masz już załatwione, minął 1szy entuzjazm i to dlatego. Myślę, ze jeszcze Ci się 3 razy zmieni do czasu slubu, także głowa do góry. Ja mam slub dopiero za połtora roku, mam takie fazy - raz jestem w szale wybierania, potem miesiąc nic i odpoczywam od tematu. Daj sobie luzu i pozwól sobie na gorszy moment:):) Każdy ma do tego prawo, nie musimy prez rok szczebiotac radośnie, że wychodzimy za mąż. Będzie dobrze.

[katrina]

ślub jest we wrześniu ale ja jestem nienormalną perfekcjonistką !

i lubie mieć wszystko duuużo wcześniej przygotowane i sprawdzone
to nienormalne żeby już na 4 lutego umawiać się na próbny makijaż i fryzurę

a z drugiej strony wiem że potem w pracy będę mieć sajgon, a jeszcze kończe podyplomowe ....i teraz jak najwięcej staramy się pozałatwiać...

czasami to bym chciała iść spać i obudzić się już z obrączką na palcu ....

[Misiak87]

katrina ślub będzie piękny, cokolwiek by nie było. Może teraz Ci się wydaje, że kuzynki i inne dziewczyny mają ładniejsze suknie, ale to minie gdy założysz ją w dniu ślubu ze wszystkimi dodatkami i makijażem. Wszystko będzie wyglądać idealnie, tak jak sobie wymarzyłaś, zobaczysz.
Wyjdziesz w swojej pięknej sukni, z pięknym makijażem i fryzurą, będziesz wyglądać tak jak sobie wymarzyłaś. Twój przyszły mąż Cię zobaczy, oniemieje z zachwytu. Twoim najbliższym pojawi się w oku łza wzruszenia, Tobie też. To będzie piękny ślub, piękne wesele, po którym nareszcie będziesz formalnie i na zawsze z mężczyzną którego kochasz i którego kochać chcesz do końca życia.

Będzie piękne bo to będzie Wasz dzień.

Głowa do góry.

[martka]

Misiak87 Podoba mi się Twoje podejście Tez chcialabym myslec tylko w taki sposob, ale niestety czasem stres bierze gore..Do slubu zostało mi niecałe 3 miesiace i az nie wierze ze tak szybko to zleciało...Na pewno bedzie to najpiekniejszy dzien w moim zyciu, wiec staram się tylko tak o tym myśleć.
I Ty też, katrina tak powinnaś Na pewno bedziesz najpiekniejszą panna młoda w tym Dniu, więc głowa do góry

[mysza83]

Oj... Ja mam ciagle wątpliwości na przykład czy wybrałam odpowiednią suknię Po czym moja siostra sadza mnie naprzeciwko siebie w tłucze mi do głowy, że ta była najlepsza i że marudzę i że mam przedślubny stres, i że dość tego bredzenia I od razu mi lepiej To będzie ważny i piękny dzień, nic się nie martw.

[szaraczarownica]

Z tego co pamiętam z Ambrozją też odbywałyśmy takie rozmowy w zeszłym roku. Ja miałam już dosyć na jakieś 3-4 miesiące przed ślubem. Miałam ochotę wszystko odwołać, bo tak. Nie dlatego, że nie chciałam zostać żoną mojego męża, ale dlatego, że nie chciałam ślubu jako tej całej szopki.
Ale wiedziałam, że muszę przez to przejść. Zacisnęłam zęby i zmieniłam cel: nie czekałam na ślub, tylko na podróż poślubną. Ślub w zasadzie olałam. Przestałam się przejmować, że coś wyjdzie nieidealnie. Papierki trzeba załatwić? Proszę bardzo. Gdzieś trzeba jechać i coś załatwić? Jasne, nie ma sprawy. Ale jak miałam do wyboru fioletową dekorację wiszącą na sali lub inną do zrobienia, do której mam kolor wybrać, to wybrałam fioletową, bo myśleć mi się nad tym nie chciało. Robiłam tylko to, co konieczne. Jakoś dotrwałam. Ale cieszyłam się, gdy było już po ślubie
Dla mnie to nie był najcudowniejszy dzień życia. To był jeden z tych najbardziej męczących. Trzeba było wszystko odbębnić, żeby za kilka lat móc z uśmiechem na ustach zdjęcia w albumie oglądać. I tyle.
W zasadzie do dzisiaj chyba odrobinkę żałuję, że jednak nie zdecydowaliśmy się na uroczysty obiad zamiast wesela. Ale przynajmniej rodzina miała zabawę

[Stokrotka812]

O widzę, że nie tylko mnie to dopadło...
Katrina nie martw się to wszystko dlatego, że na okrągło się o tym myśli - co jeszcze trzeba załatwić, co trzeba kupić, a fakt,że teraz wszystko załatwia się minimum 1,5roku wcześniej nie pomaga, bo nie dokładnie się już wszystko pamięta.
Zamiast myśleć - "przecież nic brzydkiego bym nie wybrała", człowiek się martwi o wszystko A z tą suknią to już w ogóle jest najgorzej szczególnie jak ktoś(np ja ) wybrał suknię nieklasyczną, nie-białą...

[kropka.]

No i między innymi dlatego my zdecydowaliśmy się, że jak już zdobędziemy fundusze, to wybieramy datę niezbyt odległą Żeby nie stresować się potem przez 2 lata, że coś nie załatwione, źle wybrane itd. Poza tym nie myślę o ślubie 24h na dobę zupełnie się nim nie stresuję, bo to wydarzenie niczego nie zmieni (no, poza moim nazwiskiem ), to dla nas tylko formalność, tak samo będziemy się co dzień kłaść i budzić koło siebie, tak samo mocno będziemy się kochać i tak już żyjemy jak rodzina, a obawiać się, martwić i zaprzątać myśli, to już mamy czym...ważniejszym wydarzeniem w najbliższym czasie będzie przyjście na świat pewnej małej osóbki, która dopełni nas jako rodzinę, która wywróci wszystko do góry nogami, która zmieni nasze życie. Jesteśmy siebie pewni, chcemy spędzić ze sobą resztę życia, wiemy to od dawna, przysięga małżeńska to tylko zalegalizowanie związku i choć planujemy konkrety ślubne, obiad weselny, to i tak ważniejszymi są plany na jesień, wizja upragnionego maleństwa w domu, zastanawianie się jak to będzie i przyzwyczajanie do faktu, że okres spontanicznych szaleństw, imprez jedna po drugiej, nieplanowanych wycieczek po Polsce, to przeszłość...a przynajmniej w takim stopniu jak było to do tej pory. Czas wydorośleć...i bynajmniej ślub nie ma nic do tego

Jestem na tyle wyluzowana, że miesiąc do ślubu, a ja jeszcze nie odwiedziłam nawet jednego sklepu z sukienkami...goście już planują kreacje, a ja...zdążę

Dziewczyny, nie dajcie się zwariować Ślub, wesele, to ważne, wyjątkowe, ale nie warte aż takiego stresu, to ma być piękna chwila, a nie przypłacona palpitacją serca spowodowaną obawą, że coś się nie uda, wujek Józek się upije i będzie śpiewał, potknę się, popłaczę...No i co z tego? To przecież nie o to chodzi

[Stokrotka812]

Kropka piszesz o tym zupełnie bez emocji, przecież to jest bardzo ważny dzień i miło by było gdyby wszystko było w nim piękne. Z tym rezerwowaniem 2lata wcześniej to też nie jest nasz wymysł tylko takie prawa panują na rynku ślubnym, nad czym niestety chyba każdy ubolewa..Ja też jestem pewna swojego wyboru i ciesze się, że spędzimy ze sobą resztę życia, jednak dla mnie ślub kościelny jest bardzo ważny i cieszę się, że już niedługo złożymy sobie przysięgę małżeńską - nie jest to dla mnie jakaś formalność. Ale masz rację, że należy się cieszyć każdą chwilą zamiast się martwić, w końcu to wszystko jest po to żeby sie cieszyć a nie smucić. Pozdrawiam

[katrina]

kropka. my nie planowaliśmy 1,5 roku wcześniej ślubu....zaręczyliśmy sie w grudniu 2009 a ślub 4 września 2010 ...udało nam się praktycznie w tydzień załatwić najważniejsze sprawy...

wracając do tematu...mamy juz wszystko plus juz akty chrztu do ślubu ponad 4 miesiące a ja....na razie nie czuję jakiegoś szału, nie emocjonuje się jakoś specjalnie ani ślubem, ani weselem ani podróżą bo nigdzie nie wyjeżdżamy, chyba że nam coś odwali i spakujemy się w autko i hej w Polskę, mamy gdzies że do ślubu jedziemy zwykłym autem, że sala nie jest wypaśna i że mamy takie a nie inne rzeczy załatwione czy zamówione

chyba na chwilę obecną mamy tyle innych też ważnych spraw na głowie, może nawet ważniejszych niż martwienie się ślubem że nie czuje tej całej radochy ślubnej...

ogólnie czuje permamentne zmęczenie i przygnębienie, zmęczenia nie powinnam czuć bo 3 tygodnie chorowałam ale .... za duży kocioł chyba mam

[Stokrotka812]

Katrina głowa do góry A powiedz nie za wcześnie te akty ślubu? Ja słyszałam, że są tylko 3 miesiące ważne

[katrina]

stokrotka u nas w parafii są ważne 6 miesięcy
a 3 miesiące papiery USC
co parafia to inne wymagania,poza tym jak bylismy rezerwować godzinę i placic zaliczke za rezerwację daty z godzina to nam dano karteczke i napisano ile sa ważne dokumenty , zreszta ksiądz po koledzie jak chodzil to nam to potwierdził

poza tym mam to gdzieś, ja nie będę po 4 razy im wszystkiego zalatwiała, bo tez nie mamy kiedy - oboje pracujemy w godzinach pracy kancelarii a nikt za nas też nie pojedzie

[Stokrotka812]

Muszę też się dowiedzieć jakie są wymagania u mnie w parafii, bo aż mnie zaciekawiłaś Katrina Masz rację, że za dużo tego chodzenia

[katrina]

i znowu tu powracam....
generalnie mój ślub i wesele mi zwisa... dosłownie!
w ostatnich dniach mam taki nawał wszystkich innych spraw że mam gdzieś jakieś wesele, kiecki , jak będę wyglądać i inne dupere!!!!

jestem potwornie zmęczona, nie wyrabiam na zakrętach i czekam tylko na moment kiedy z tego całego stresu i frustracji walnę głową w ścianę!!!

[ Dodano: Wto Maj 11, 2010 8:03 am ]
na chwilę obecną z tym co sie dzieje wokół mnie ślub i wesele jest najmniej ważną rzeczą ...

[Misiak87]

Dziewczyny, ja jako już mężatka, z trzydniowym doświadczeniem powiem że wiele rzeczy, które nas przygnębia przed ślubem, rozwiązuje się samych w dniu ślubu lub dzień przed. Ten dzień jest tak wyjątkowy, że wszystko jest fajne. A dużo rzeczy, które wydają się ważne, w ogóle w tym dniu nie są brane pod uwagę.

[katrina]

misiak tylko mnie nie przygnębiają teraz sprawy zwiazane z weselem, na prawdę mam poważniejsze zmartwienia niż to czy ten dzień będzie wyjątkowy czy nie ....

[marciami]

no ale napisałaś w wątku o przygnębieniu ślubno-weselnym, więc misiak (tak samo jak ja) pewnie pomyślała, ze cię dołują przygotowania...

w każdym bądź razie trzymaj się i nie daj się problemom!

[szaraczarownica]

katrina dosyć wyraźnie napisała w pierwszym poście, że:

[Misiak87]

Ale ja pisałam do ogółu dziewczyn, nie tylko do Katriny...

Katrina, życzę, żeby wszystko było dobrze.

[Weira]

Mnie też przygotowania ślubne powoli doprowadzają do szału, nerwicy i płaczu. Czym jest bliżej, tym gorzej reaguje. Nic mnie już nie cieszy, nie mam nawet ochoty przeglądać i podejmować jakichkolwiek decyzji związanych ze ślubem. Na same słowa "ślub, wesele" mam już nudności.. Oby szybciej to zleciało, bo nie wiem czy przetrwam.

[kariczeq]

muszę Wam przyznać, że i mnie to dopadło, zwłaszcza po pewnym smutnym wydarzeniu, przestało mi na tym już zależeć, wolałabym żeby było już po wszystkim... jednak po przeczytaniu relacji Misiaka humor mi się na chwilę poprawił... wierzę w to, że to tylko chwilowe i że gdy zacznę doglądać drobiazgów to znowu zacznie mi się "chcieć"

[katrina]

nadal jestem na NIE

[martka]

katrina, skoro cały czas masz takie podejście to może warto zastanowić się czy w ogole chcesz tego ślubu...

[Weira]

To że ktoś ma chwilowy zastój, brak sił do dalszych przygotowań to nie jest równe temu aby nie chcieć ślubu.

[katrina]

ślubu chce ale jestem na NIE na wszystko co związane z przygotowaniami ...

weira i szara dobrze piszą i rozumieją o co chodzi

[szaraczarownica]

[ola88]

Ślub jak najbardziej za, ale te przygotowania męczą + uczelnia + praca to wszystko sprowadza się do tego że jesteśmy wypompowani całym tym zamieszaniem. My ostatnio mamy brak weny, na zajmowanie się czymkolwiek ...mam nadzieję że to do weekendu minie, bo chcemy zamówić zaproszenia trochę z tym zwlekamy...

[Weira]

[szaraczarownica]

Szkoda, że Vegas jest tak daleko. I że tak dużo podróż by kosztowała. Chociaż biorąc pod uwagę koszty wesela, to myślę, że wyszłoby na to samo

[sunight]

Hmmmm....może to niezbyt fortunne stwierdzenie ale dobrze wiedzieć że nie jestem osamotniona w tym swoim nastroju. U mnie to jednak troszkę inaczej wszystko wygląda. Zaręczyny były pod koniec grudnia, termin ustaliliśmy na pażdziernik tego roku, a w styczniu mieliśmy już wszystko załatwione - tj. sala, kościół, orkiestra, kamerzysta. A więc to co najważniejsze jest i na tym koniec w zasadzie. Nigdy nie lubiłam wesel. Więc teraz im bliżej całego wydarzenia tym coraz częściej myślę że porwałam się z motyką na słońce. Moje podejście jest dokładnie takie jak napisała - szaraczarownica. To tak jak bym czytała w swoich myślach. Jeszcze do tego dochodzi taki temat, że ja jestem stąd, wesele będzie tu, a mój przyszły mąż jest z okolic Warszawy. Niby niedaleko ale ostatnio usłyszałam od przyszłej teściowej że nie wie ile osób od nich przyjedzie, bo to część mówi że daleko, niektórym urodziły się właśnie dzieci, więc siedzę sobie i myślę - po diabła to wszystko? Wesele ma być na ok 90, z czego ile jeszcze odpadnie to nie wiem. Zawsze myślałam że jak przyjdzie moja pora to zrobię małe przyjęcie i na tym koniec. A jak przyszło co do czego to zamiast słuchać głosu serca pomyslałam - wszyscy mieli normalne wesele, czemu ja mam nie mieć? I dla rodziców, żeby nie myśleli że z nas jakieś odludki i musimy mieć inaczej niż wszyscy z rodziny. Nie posłuchałam i żałuję a teraz już za późno żeby to odwoływać i odkręcać. A więc tak jak napisała szaraczarownica - dla mnie to będzie dzień pt. przeżyć to i byle do przodu.

[katrina]

sunight alleluja ! my zaręczyliśmy sie 19 grudnia, a tak samo jak i ty w styczniu praktycznie było wszystko załatwione, łącznie z garniturem który wisiał juz w szafie i sukienką !

dzisiaj przy kalendarzu w kuchni powiesiliśmy centymetr z liczbą dni jaka nam została do końca żeby codziennie odcinać...ale tak na prawdę chcemy żeby było juz po wszystkim, w sumie to i tak nic to nie zmieni bo na dzień dzisiejszy żyjemy jak mąż i żona - mamy opracowany plan rozdysponowywania kasą
(moja pensja na opłaty, jego na życie i paliwo, a co się zaoszczędzi to super) ...a na dokładkę w czerwcu miśka swojego melduję u siebie i cóż...

[sunight]

Katrina, to Wy faktycznie już jak małżeństwo, ślub to tylko formalność:) Jak się ma już tyle załatwione to nic tylko czekać aż nadejdzie ten dzień (ja jeszcze nawet nie mam sukienki). Doskonale to rozumiem, natłok innych spraw i wszystko w jednym powoduje że człowiek jest jak dętka, energia gdzieś umyka i tylko mnożą się wątpliwości i problemy. My nie mieszkamy jeszcze raziem, mój przyszły mąż mieszka tam, ja tu, poza tym jesteśmy w trakcie remontu co wiąże się z tym że dużo kwestii i domkowych i weselnych jest na mojej głowie. W tygodniu konsultujemy to mailowo i telefonicznie, a dokładne zgłębienie tematu jest możliwe dopiero w weekendy. Najgorsze że ten czas tak szybko mija, z jednej strony fajnie z drugiej coraz mniej czasu na załatwienie wszystkiego. Są nerwy, będzie stres (mam nadzieję że nie spowoduje że odbierze mi mowę i uda mi się powiedzieć sakramentalne TAK:P). Swoją drogą ciekawa jestem co będziemy pisać po naszych weselech, mam nadzieję że "było super, nerwy niepotrzebne":)) Tak więc trzymajmy się i oby wszystko dobrze poszło:)

[szaraczarownica]

[Ambrozja]

[szaraczarownica]

[Ambrozja]

[Weira]

A ja Wam powiem, że na chwile obecną, gdybym mogła i gdyby nie wiązałoby się to ze stratą masy pieniędzy które już włożyliśmy w przygotowanie tego wesela, to odwołałabym całą tą szopkę. Tylko cichy ślub, delikatny poczęstunek dla rodziców i na wakacje!
Nie wiem czy przeżyję te 3 miesiące, oj nie wiem

[Elwirka1]

Ja mam podobnie, chciałam tylko obiad dla najbliższej rodziny. Ale doszłam do wniosku, że w sumie przygotowań jest niewiele mniej a poza tym mojemu N bardzo zależało i jego ten nadchodzący dzień bardzo cieszy Mnie jakoś nie męczą te przygotowania i nie uważam że jest ich jakaś straszna ilość. My załatwiliśmy wszystko hurtem i teraz zostały nam drobnostki. Mnie martwi tylko moja rodzina, której będzie garstka na weselu A mojej mamy chyba wcale nie będzie :(To mnie najbardziej dołuje, ale rodzina N jest super i na pewno będzie super zabawa

[szaraczarownica]

Cytat:

Nie wiem czy przeżyję te 3 miesiące

Przeżyjesz. Ja w Ciebie wierzę

[Weira]

[kata100710]

ja też już mam dość tych przygotowań, dobrze że za 1,5 miesiąca będzie już po wszystkim

[gohnia]

Pozwolicie, że podczepię się ze swoimi smutkami pod ten wątek

Za 2 tygodnie ślub, a ja mam juz dość i wcale nie cieszę się tym wydarzeniem Myślę wciąż czy wesele się uda, czy goście bedą zdowoleni, co to bedzie jak wszyscy zobaczą moje grube ramiona, czy bedę się ładnie prezentować, czy ze wszystkim zdążymy, czemu jeszcze nie mamy alkoholu, winietek, wstążek na butelki... ehhh... Wiem, że najważniejsze, że będziemy sobie ślubować, ale to wszystkie sprawy nie dają spać po nocach.

Mam dość! Nie dość, że ślub to jeszcze remont i sesja...

[Madzik13]

mnie jest smutno bo tyle osób z rodziny i znajomych nie przyjdzie do mnie na wesele... a najgorzej ze wiekszosc z tych osób stwierdza ze to kwestia finansowa.... no to normalnie wygląda jakbym napisała na zaproszeniu "i z kwota poniżej 500 zł proszę sie nie pokazywać..." - a ja naprawde chciałam zeby te osoby były ze mną w tym dniu...

[gohnia]

[Weira]

gohnia, damy radę!

[Malwina_łódź]

[sunight]

[Stokrotka812]

[chudzielec7]

Niestety muszę przyznać, że mnie również dopadło małe przygnębienie przedślubne. Dotyczy akurat świadkowej Została nią moja kuzynka bo nie miałam zbytniego wyboru wśród swoich znajomych. Na początku nawet się cieszyłam, ale teraz wychodzi jaka jest naprawdę. I ciekawe jak to będzie z jej pomocą podczas ubierania i innych kwesti na sali. Po prostu boje się aby nie było porażki bo będzie mi strasznie wstyd A ślub za 9 dni...