Forum Weselne miasta Łodzi

[Debussy]

Przez ten cały krach na giełdzie, kredyty na mieszkanie są już o wiele mniej korzystne Kiedys dawali 110% ceny mieszkania, żeby człowiek jeszcze miał na ewentualny remont.. a teraz? 90% ? W tym wkład własny. Masakra...
W tej sytuacji chyba będziemy musieli zacząć "urabiać" babcię, żeby przyszła mieszkac do moich rodziców, do mojego pokoju, a my może u niej... Ale nie wiem czy się uda

[kryszka]

A jak raty rosną

[mietka]

a ja w poniedzialek zanosze reszte dokumentow do banku........ wypadaloby zaczac remont, a pieniadze w skarpetce nie leza......

[Debussy]

[klara76]

[Debussy]

[kryszka]

Debussy - coś źle liczysz albo jakiś ogromniasty kredyt chcecie wziąć.

[mietka]

tez mi sie tak wydaje, bo my w sumie na 150 tys mamy rate wyliczona na jakies 800 zl i to tez malejace ale w CHF

[Debussy]

Zła jestem jeszcze na jedną rzecz, ale głośno nie powinnam tego mówić...

[kryszka]

W takim razie jeśli piszesz, że przy takim kredycie będzie wam bardzo ciężko to jednak zastanowiłabym się nad mniejszym mieszkaniem i np. w wielkiej płycie.
Nie ma co się zażynać na siłę, bo jak się wam noga powinie, to będzie jeszcze gorzej. A zamienić z mniejszego na większe jest zawsze łatwiej.

We frankach będzie taniej.

[ Dodano: Pią Paź 10, 2008 11:13 am ]

[Debussy]

Chociażby z tego względu, że babcie już coraz bardziej potrzebują pomocy. Moja babcia odwala już takie numery, że jest to niebezpieczne. Np. zostawiają czajnik na gazie i zapomina.. Wczoraj dzwoniła do mnie z płaczem, że ma depresję bo nie może znieść samotności. Zreszta, ja też bym dostawała bzika jakbym siedziała całe dnie sama. Jasne, że ją odwiedzamy, ale wiadomo że nie codziennie. Tutaj babcia miałaby cały czas towarzystwo, poza tym jest winda (a ona mieszka na czwartym piętrze).
To nie jest tak, że myślę tylko o naszej wygodzie. Po prostu byłoby tak dobrze dla obu stron.

[ Dodano: Pią Paź 10, 2008 11:21 am ]
A i kupować kawalerkę - jakoś nie wydaje mi się to dobrym pomysłem. Bo na ile nam to wystarczy? Tak czy siak brać kredyt, spłacać go i gnieździć się w ciasnocie?

[mietka]

[klara76]

[Debussy]

[truskawka_ja]

[mietka]

http://nieruchomosci.onet...91&ID=106376615

7 pietro, ale to jest znalezione bez wysilku, na pierwszej stronie nieruchomosci w onecie

[kryszka]

[Debussy]

Tylko widzicie, całe życie odkąd odrosłam od stołu babcia mi wmawiała wręcz, że to mieszkanie będzie moje jak wyjdę za mąż.
Jasne, że siłą jej nikt nie przeprowadzi
Po prostu z nią porozmawiam, może sama to zaproponuje. Miło by było, bo naprawdę by nam to pomogło.

A co do propozycji zamieszkania z babcią, to odpada choćby z tego względu że babcia jest osobą nadopiekuńczą do ogromnej przesady. Wiem to, bo mieszkałam z nią kiedyś. Wydzwaniała do mnie, zamartwiała, myślę, że nie mielibyśmy życia. Ani nigdzie wyjść wieczorem, ani nic.

A to mieszkanie, no tak 230 tyś. Pewnie jestem wybredna, wolałabym z 10 metrów większe. No ale dzięki, jak będzie potrzeba to będziemy myśleć o tym kredycie.

[ Dodano: Pią Paź 10, 2008 11:40 am ]
Poza tym, ja bym mimo wszystko na miejscu babć wszelakich pomogła swoim wnuczkom, lub w tym wypadku jedynej wnuczce. Wydaje mi się to naturalne.

[mietka]

Cytat:

A co do propozycji zamieszkania z babcią, to odpada choćby z tego względu że babcia jest osobą nadopiekuńczą do ogromnej przesady. Wiem to, bo mieszkałam z nią kiedyś. Wydzwaniała do mnie, zamartwiała, myślę, że nie mielibyśmy życia. Ani nigdzie wyjść wieczorem, ani nic.

to w takim razie dlaczego twierdzisz, ze ktos inny mialby latwiej? jezeli jest nadopiekuncza, mysle, ze tak samo daloby sie to we znaki innym, ktorzy by z nia zmaieszkali, nie tylko Wam

[Debussy]

Moi rodzice już od wielu lat nie prowadzą nocnego trybu życia

[ Dodano: Pią Paź 10, 2008 11:44 am ]
Ale dobra, już koniec dyskusji. Zaatakowałyście mnie jakbym chciała babcię co najmniej na bruk wyrzucić. Koniec tematu.

[klara76]

Cytat:

A to mieszkanie, no tak 230 tyś. Pewnie jestem wybredna, wolałabym z 10 metrów większe. No ale dzięki, jak będzie potrzeba to będziemy myśleć o tym kredycie.

myslę, że jesteś trochę wybredna; jeszcze jedno z przysłów, skoro już dwa były: "jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma..."

[Debussy]

Klaudynko, bo tu jednak chodzi o ogromne pieniądze. 230 tyś czy 300.. w sumie mała różnica. Więc wychodzę z założenia, że wolałabym jak najlepsze warunki nam stworzyć.
Ale np. mieszkanie które odziedziczę po babci, ma tylko 2 pokoje i 46 m2 i wybrzydzać nie będę bo darowanemu koniowi to wiadomo co.

[klara76]

znalazłam takie na gratka.pl
http://dom.gratka.pl/tres...b60b3d922ad&s=1

[marysia]

tu inne przykłady tylko że z dwoma pokoikami
http://allegro.pl/item451...odzi_tanio.html
http://allegro.pl/item454...zposrednio.html

[Niusia80]

Do kosztów zakupu mieszkania musisz doliczyć jeszcze koszty administracyjne, notarialne itd. Są one niemałe, bo jest to wielkość rzędu 8 - 10% wartości nieruchomości. Co przy kwocie 300 tyś za samo mieszkanie stanowi dodatkowo jeszcze ok. 30 tyś. (będą jeszcze większe gdy zdecydujesz się skorzystać z usług biura nieruchomości)

[Tajgete]

Sugeruję, żeby z tego wydzielić temat o obowiązkach rodziców wobec dorosłych dzieci, bo jest bardzo ciekawy...

Debussy - 70 tys. z odsetkami to jak dla mnie jest ogromna różnica. Tak na oko 4-8 lat spłacania. I wiesz co... ja też powinnam powiedzieć, że inni mają łatwiej, bo nie dosyć, że zamieszkamy z troszeczke nadopiekuńczymi Wojtka rodzicami, to jeszcze będziemy brali kredyt, żeby spłacić jego siostrę, żeby każdemu było po równo... I mimo wszystko wydaje mi się to sprawiedliwe. Dodatkowo jeszcze postanowiliśmy sami sfinansować sobie wesele. Jak dla mnie w momencie gdy postanowiłam sama podejmować decyzje o swoim życiu i uznałam się za osobę dorosłą, to każda pomoc ze strony rodziny jest tylko i wyłącznie miłym gestem, a w żadnym wypadku "naturalnym obowiązkiem".

[Debussy]

dzięki. Mój L. widać kiepsko szukał abo miał za wysokie wymaganie bo faktycznie te co wkleiłyście mogłyby być Nie ma co się poddawać, trzeba kombinować. A babcia sama postanowi co chce zrobić

[Klaudynka]

[Debussy]

No jasne, że to nie babci obowiązek. Tylko fakt faktem, że mogła tak nie obiecywać W każdym razie babcia to świętość i nic bez jej zgody nie zrobimy. Chociaż jak to już pisałam - "fajnie by było", ale jak nie, to będziemy szukać innego rozwiązania.

[Mika]

Debussy 230tys a 300tys + ewentualny remont to bardzo duża różnica nie mała, poza tym ja bym wolała nawet 2 pokoje za niższą cenę skoro nie stać by mnie było i szybko w miarę spłacić, a potem kombinować sprzedać mieszkanie i kupić nowe lub zamienić. Poza tym 53m2 to nie jest mało a chyba nie planujesz drużyny piłkarskiej? Moja siostra ma tyle właśnie metrów i dwie córki i nie widzę problemu na samym początku z córkami mieszkali w kawalerce i też nie było problemu, byli szczęśliwi, że mają gdzie mieszkać.
Poza tym za 250-255tys 63m2 mieszkanie też można znaleźć, znalazła moja koleżanka i znalazłam je ja, więc da się, tylko trzeba troszkę poszukać.

[Ela_i_Adam]

kurcze czytam to co napisałyście i jestem przerażona my nie chcieliśmy mieszkać z żadnymi rodzicami ani dziadkami ale do głowy by nam nie przyszło zeby chociaż prosić którąś babcie zeby się przeniosła więc poszukaliśmy i wynajęliśmy mieszkanie na które nas było stać a teraz szukamy czegoś własnego ale nigdy nie zdecydowałabym się wziąć takiego kredytu i zarzynać się od razu na duże mieszkanie. Mieszkanie 40-metrów dwa pokoje można kupić za ok 100tys (co dla nas już jest ogromną sumą) i myślę ze dla dwojga a nawet trojga (z małym dzieckiem) bez problemów wystarczy na początek a potem zawsze łatwiej sprzedać albo zamienić a i spłacać łatwiej. My niestety nie mamy teraz możliwości wzięcia kredytu przez ten cały krach na rynku więc mieszkanie znowu przeszło nam koło nosa

[Kati]

Kryszka ma rację

[Tajgete]

[Kati]

Masz rację! absolutną!

[Debussy]

A ja właśnie byłam u babci, z mamą. I nie miałam się czego obawiać. Powiedziałam, że chcemy wziąć kredyt, a babcia się skrzywiła i powiedziała, że gdybyśmu u niej chcieli mieszkać to przecież możemy, ale pewnie nie będziemy chcieli takiego mieszkania.
Ona się obawiała, że my nie chcemy!!
Później znowu przyznała się, że chciała zaproponowować to, ale bała się że moja mama nie będzie chciała z nią mieszkać. Moja mama od razu zaprzeczyła.
Więc babci spadł kamień z serca. No i oczywiście, że chce takiego rozwiązania. Ulżyło mi i cieszę się, że sama to zaproponowała. Chociaż zapewniłam ją, że gdyby zmieniła zdanie, to weżmiemy kredyt i absolutnie do niczego nie będziemy jej namawiać.
Nie mam prawa mieć postawy roszczeniowej, zwłaszcza że babcia pomaga nam od wielu lat.

[szaraczarownica]

Temat mnie też interesuje, bo w zasadzie w chwili obecnej jesteśmy na etapie poszukiwania mieszkania. Ale my chcemy kupić za maksymalnie 130 tys. zł.

No i druga sprawa jest taka, ze nas nie "ciśnie" tak, bo ja jestem właścicielką mieszkania, w którym mieszkają moi dziadkowie, więc docelowo mieszkanie kiedyś mieć będziemy. A jak nie znajdziemy żadnego do kupienia, to najwyżej wynajmiemy na razie.

Do Debussy: A, no i podstawowa kwestia: na razie marzycie, czy sprawdzaliście sobie zdolność? Bo my przy całkiem niemałych zarobkach jak na 8 miesięcy pracy mamy zdolność tylko na 166 tys. Więc jeżeli jeszcze tego nie zrobiliście polecam sprawdzić, czy macie chociaż cień szansy na kredyt. Bo napalić się jest łatwo (sama to dobrze wiem), ale potem jest przykre zderzenie z rzeczywistością.

[EwaM]

U nas jest trochę inna sytuacja, zdecydowanie przyjemniejszy wybór. Mieszkamy w nowym, ślicznym mieszkaniu wynajmowanym od mojego brata ciotecznego. Początkowo mieliśmy mieszkać w 40 metrowym mieszkaniu po rodzicach męża. Ale stwierdziliśmy, że za pieniądze, które musielibyśmy włożyć w remont mamy 3 lata najmu w dużo lepszych warunkach i dużo wyższym standardzie. Chcemy odkładać pieniądze na jak najszybszą budowę domu, ale teraz pojawiła się sugestia rodziców, że jednak powinniśmy kupić sobie najpierw mieszkanie, najlepiej to, w którym mieszkamy. I sama nie wiem czy to dobry pomysł. Z jednej strony na pewno na tym nie stracimy i będziemy mieli już coś swojego. A z drugiej, na pewno odwlecze się budowa domu. A na dzień dzisiejszy nawet w przybliżeniu nie jestem w stanie określić kiedy byłoby nas na ten dom stać.

[gebka]

my tez spłacamy kredy wszylo nas niecyaly 1000 zł i dla nas to i tak duze obciazenie a mieszkanie kupowlaismy w maju wiec mysle ze jak sie dobrze poszuka mozna miec cos niezlego my kupilsmy 3 pokoje w sumie nie remontowalismy na tyle nas stac i nie ma co wybrzydzac i po co zadluzac sie nie wiadomo jak

[magda26]

I ja należę do "szczęśliwców" spłacających kredyt mieszkaniowy...za nami dopiero kilka rat (do tego nie pełnych, na razie spłacamy same odsetki, gdyż budowa nie jest jeszcze zakończona i nie dostaliśmy jeszcze wszystkich pieniążków) więc na razie "raczkujemy" ze spłatą. Pełne raty będziemy płacić w 2010 roku, więc póki co możemy jeszcze coś odłożyć z bieżących pensji. Podpisując umowę ( wzięliśmy z bratem wspólny kredyt na budowę, po 200 tys.) pani w banku wyliczyła nam ratę ok 1000 zł, niecałe, ale jakie będą naprawdę okaże się...
W sumie my mieliśmy wyjście w postaci pomieszkania w jednym pokoju u rodziców i przez jakieś 6-7 lat odłożylibyśmy na mieszkanie...ale wspólnie pojęliśmy decyzję, że wolimy kredyt, chcemy sami żyć, nie z rodzicami, i do tego budować się w wieku 40 lat? Może to by było jakieś wyjście, jeśli w ogóle można to nazwać wyjściem. A co z dzieckiem? Też w wieku 40 lat?
Mam też dziadków i oni mają swoje mieszkania, ale w życiu nie przyszło mi do głowy by czekać na te mieszkania czy kombinować jak tu przenieść babcie czy dziadka do rodziców i samemu się wprowadzić. Nie rozumiem takiego zachowania, takiego myślenia ..ale każdy jest inny.
Co do kredytu który wzięliśmy...nie starczy na całą budowę, tzn. na wykończenie wszystkiego, to będziemy musieli stopniowo z bieżących pensji robić, mieliśmy zdolność na więcej, ale strach o to jak może wyglądać za jakiś czas nasza sytuacja z pracą wziął górę i wzięliśmy mniejszą sumę. I tak boję się czy sobie poradzimy…nie mamy bogatych rodziców od których dostalibyśmy mieszkanie, ani dziadków czy ciocie czy wujka…wynajmować całe życie to też nie jest wyjście, dla nas kredyt to było jedyne rozwiązanie. Fakt przez 25 lat będę pracować na to mieszkanie, ale po tych 25 latach będzie nasze…nasze gniazdko

[ Dodano: Pią Paź 10, 2008 9:20 pm ]
Dopiero teraz przeczytałam ukryte posy Kati i Tajgete odnośnie spłacania...ponieważ my rozbudowujemy dom rodziców to w pierwszej wersji miało być tak,że spłacę brata z połowy działki i domu i całość bedzie na mnie, ale w tedy musiałabym wziąć dużo większy kredyt a to już nie byłoby takie proste. Poza tym, to co dałabym bratu nie starczyłoby mu na mieszkanie, a sam z narzeczoną nie ma zdolności kredytowej i postanowiliśmy oboje się dobudować. Dzięki temu żadne z nas nie ma problemu ze spłaceniem drugiego, brat dostał kredyt jako że bierzemy go wspólnie, rodzice przepiszą po połowie na nas działkę i istniejącą część. Dwa, takiego jak tu metrażu (170 m2) nigdy nie miałabym w blokach czy kamienicy, trzy: podwórko, pomoc rodziców, brata.
Cieszę się z takiego wyjścia, nie ma właśnie problemów ze spłata, ale nie każdy ma taką sytuację. Domyślam się też, że nie każdy chciałby takiego wyjścia, wspólnego mieszkania,ale mi ono odpowiada.

[temidaaa]

ja jestem zdania, że zanim podejmie się decyzję o ślubie, zakładaniu rodziny, trzeba przemyśleć kwestię mieszkaniową również. Nie twierdzę oczywiście, że jeżeli kogoś nie stać na kupno mieszkania, to nie powinien się żenić/wychodzić za mąż. Dziwi mnie ostatnio jednak tendencja młodych małżeństw/par do oczekiwania pomocy od wszystkich dookoła... Jak jest się dorosłym a nie "dorosłym" to można przyjąć oczywiście oferowaną pomoc, ale przede wszystkim trzeba liczyć na siebie i samemu dawać sobie radę.

nie bijcie, ale ostatnio po rozmowach z kilkoma osobami, stwierdzam, że Ci "dorośli" to są tylko z nazwy, a tak na prawdę nadal utrzymują ich rodzice...

[Hatifnatka]

my na szczęście nie mamy jako takiego problemu mieszkaniowego. mieszkamy z moimi rodzicami, rozkład mieszkania świetnie nam to umożliwia a i problemów z wzajemną komunikacją nie ma. mój Tata jest na rencie chorobowej, więc tym lepiej, że mieszkamy razem, bo można sobie pomagać
jak dobrze pójdzie, za jakieś 5 lat rodzice przeprowadzą się do domu na wsi, zostawiając nam mieszkanie. także podsumowując jesteśmy bardzo zadowoleni z naszej mieszkaniowej sytuacji. a i metraż mieszkania mamy niemały, bo to kamienica.

[misia-misia]

my też najprawdopodobniej... staniemy się "szczęśliwcami" spłacającymi baaardzo długo kredyt mieszkaniowy. Wszystko się okaże za jakiś czas...

[owieczka_foto]

Artykuł

[klara76]

[ava]

Kurczę, jak czytam o tych kredytach spłacanych przez 40 lat, to aż mnie ciarki przechodzą Nigdy nie wiadomo co się wydarzy w takim czasie.
Mój kuzyn kilka miesięcy temu wziął kredyt chyba na 20 lat, by móc kupić większe mieszkanie, teraz okazało się, że jego żona jest w ciaży (mają już kilkuletniego synka, nie planowali raczej więcej dzieci, na pewno nie teraz), a on dosyć poważnie zachorował

[Balbina]

Kilkadziesiąt tysięcy udział własny?Matko,jak to uzbierać z nauczycielskiej pensji?

[klara76]

[Debussy]

[magdasid]

My zdolność mieliśmy, wzięliśmy 110 tyś kredytu. Niestety, tylko na kawalerkę, ale na szczęście A. ma jeszcze jedno mieszkanie w którym na razie mieszka Babcia. Więc kiedyś oba się sprzeda i kupi się większe

[555]

ja zostalam obdarowana mieszkaniem (kiedys byly mozliwosci bardzo taniego "wykupienia" mieszkania) zanim jeszcze osiagnelam pelnoletnosc, przed matura zaczelam mieszkac sama, a kiedy zaczelam pracowac, to i zaczelam sie sama utrzymywac.. niestety, w moim (a teraz juz naszym) mieszkanku przydaloby sie sporo wyremontowac (chociaz najwazniejsze, czyli kuchnie i lazienke, mamy w miare przyzwoite), a to jednak bardzo duze koszty..
mysle, ze z naszym podejsciem do kredytow jeszcze dluuuuuuuuuuuuuuuuuuuugo musielibysmy odkladac, zeby sie usamodzielnic bez niczyjej pomocy..