Forum Weselne miasta Łodzi

[*Asiek]

Bardzo dużo piszemy o ślubie pod kątem jego oprawy : sala, suknia, wiązanka, zaproszenia, film, itd.
Ale to wszystko jest przecież właśnie tylko oprawą.
Jakie jest Wasze zdanie na duchowy wymiar ślubu?
Jak odbieracie słowa przysięgi "i nie opuszczę Cię aż do śmierci"?
Zdecydowana większość z nas wybiera ślub konkordatowy. Dlaczego?
Ze względu na tradycję? Bo jest bardziej doniosły?
Ciekawa jestem, czy postrzegacie go jako sakrament, którym przecież jest.
Zachęcam Was do dyskusji.

[olenka]

Nareszcie Asiek!!! Myslałam o podobnym temacie:)

W moim przypadku mowa była tylko o ślubie kościelnym. Nie wyobrażłam sobie go nie miec:)
Nie wiem co myśleci o " i nie opuszcze cie az do smierci". Co prawda jest to przysega ale to tylko słowa. Najwazniejsze aby słowa zmieniły sie w czyn. nie pochwalam ślubów zawieranych w kosciele tylko dla białej sukienki. Byłam raz na takim, że nawt młodzi nie chcieli komuni nie mówiac o świadkach, rodzicach najblizszych. Dosłownie żenada na maksa!!!!

Dla mnie ten dzien bedzie jednym z najwaznieszych w zyciu. Nie dlatego, że bede miec kiecke, kwiaty i inne tam. Ja wierze w to , że po przysiedze moje zycie jest juz zwiazane z życiem Z. A przede wszystkim jestesmy za siebie odpowiedzialni w pełnym tego słowa znaczeniu.

[Edyta]

Moim zdaniem, slub konkordatowy biora osoby, ktore sa pewne swoich uczuc i uczuc drugiej osoby.

Taki slub bardziej laczy ludzi,
pokazuje ze chcemy byc z soba i podzielic sie tym nie tylko z ludzmi ale i z Bogiem

slowa "nie opuszcze cie az do smierci" odbieram bardzo osobiscie
wyrazaja : ze wzgledu na otaczajace nas zlo potrafimy siebie wspierac i pomagac nawzajem

nie jest to dla mnie absolutnie zadna tradycja!
jest to dla mnie chwila, gdzie moge wyznac "mojej drugiej polowce" , ze chce dzielic z "nia" cale zycie, pokonywac razem wszystkie trudnosci

Uwazam , ze prawdziwy slub ma sie tylko raz w zyciu i jesli sie decyduje na ta chwile to musze byc pewna tego co robie!!!!!!!

[tweety]

[gosia]

Bardzo chceliśmy być małżenstwem i tak sie własnie stało, nie wyobrażałabym sobie
slubu tylko cywilnego dla mnie to poprostu legalizacja, a slub kościelny to bardzo piękne
przeżycie które sie pamięta, i chciałam tez usłyszec słowa przysięgi, jak i rownież wypowiedziec je osobie która bardzo kocham

[Asia]

To, że bierzemy slub w kościele wynika z naszych przekonań a nie tradycji. ?lub cywilny to dla nas tylko "papierek", który można w każdej chwili anulować, natomiast ślub kościelny to sakrament, którego z pełnym przekonaniem chcemy sobie udzielić. Słowa małżeńskiej przysięgi mają dla nas bardzo duże znaczenie, nie są one bezmyślnie wypowiadaną formułką. Cieszę się, że w naszej tradycji to właśnie temu ślubowi towarzyszy piękna oprawa.

[Akacja]

No właśnie co jest najważniejsze? Sama przysięga czy cała ta oprawa. Czasem myśle, że łatwo się w tym pogubić. Tak naprawde zależy mi na tym by zacząć wspólne życie i być juz z sobą związani na zawsze. Chcę jak wyżej wspominałyście wyznać jak bardzo go kocham i by cały świat się dowiedział jak silne jest nasze uczucie. Ze względu na to, że chcemy wziąść slub w Swięta, wiele osób wokół mnie zwraca największą uwagę na pogodę na tysiąc problemów, które są zimą, a nikt nie myśli o tym, że nam tak naprawde zależy na ceremoni i przysiędze. Co zrbić gdy wrzesień to za wczesnie, a czerwiec to juz za pozno dla nas najlepszy bedzie grudzien i mam nadzieje, ze Sam Slub bedzie Najważniejszy i bliskie mi osoby pomoga by bylo cudonie bez narzekan i problemow Pozdrawiam wszytskich wierzacych w ten piekny obrzadek ))


PS/ W koncu slub odbyl sie we wrezsniu 2004 bo udalo sie wszytsko tak zaplanowac

[*Asiek]

Cieszę się, że jest odzew z Waszej strony, bo trochę zaczynało mnie to przygnębiać, że tyle się tu pisze o ślubie wyłącznie z perspektywy oprawy ślubnej.
Dla nas najważniejszy był ślub, przysięga...
To wspaniałe, magiczne uczucie, że oto dzieje się coś wyjątkowego, wielkiego, pięknego...
Myślałam wtedy wyłącznie o moim Ukochanym i o pięknych słowach przysięgi.
Czułam się cudownie lekko - po prostu szczęśliwa!
Dla nas było to wspaniałe przeżycie.
Nieraz wspominamy ten moment - to jest coś, czego nikt nam nie odbierze.

[Edyta]

[olenka]

A co myslicie o tym, że niektóre dziewczyny biora ślub tylko dla białąje sukni. Dla mnie żenada!!!
Byłam na ślubie gdzie nie tylko rodzice ale i panstwo młodzi nie chcieli przyjac komuni.
Zastanawiam sie wiec po co ta szopka?

[*Asiek]

Dla mnie to jest szczyt hipokryzji!
Tak samo jak wiele par kłamie podczas spowiedzi...
Albo przez całe zycie "wieszać psy" na kościół i religię,
ale później grzecznie dreptać do ślubu kościelnego i udawać wielce rozmodlonych.
Totalna niedojrzałość i zakłamanie. :dno:

[nei]

co Wy tak z "ta komunia" rodziny???

u nas tylko my i babcia K. przyjmowalismy komunie, czy to znaczy, ze nasz slub byl mniej wazny?

a spowiedz przed slubem - no coz - odeszlam kompletnie zniesmaczona.

[olenka]

No dobra ta komunia rodziny:) to dla podkoloryzowania sprawy , choc naprawde tak było. Ale młodzi zeby bez komuni. W końcu to sakrament małżeński.
A po co szopki odwalac, no i dla mnie to było niezbyt miłe doznanie:)

[agnieszka]

?lub to przeciez jedno z najważniejszych i najgłębszych przerzyc jakie mozemy doznać
(oczywiscie to moje zdanie), nie wyobrażam sobie jak można wychodzić za mąż tylko dla sukni czy wesela.
Prawde mówiac ja z moim skarbem marzyliśmy aby uciec gdzies daleko daleko i tam w malenkim kościółku (tylko my i ksiądz) przysiądz sobie miłość na wieki!(marzycielka)- niestety w naszym przypadku nie jest to możliwe-Rodzina by nas wyklneła

[*Asiek]

Na innym forum znalazłam taki oto post :

jestem zdegustowana i zasmucona
Autor: Gość: Alina IP: *.warszawa.cvx.ppp.tpnet.pl
Data: 14.03.2004 12:51

--------------------------------------------------------------------------------
Jestem młodą (ale nie wiekiem, tylko stażem)mężatką. Wiem, że organizacja
zarówno ślubu, jak i przyjęcia to sporo pracy, myślenia itd., ale nie można
dać się zwariować!. Przeraża mnie zdegradowanie tego wydarzenia do rangi
pokazu mody (panny młode w niezwykle seksownych sukniach w kościele budzą we
mnie niesmak), spotkania towarzyskiego, imprezy. Przyszli małżonkowie
bardziej interesują się przystrojeniem siebie niż ołtarza (no, chyba że
zatrudniają agencje dekoracyjne, a te dbają głównie o strojny szpaler, a nie
o ołtarz), więcej czasu zajmuje spis gości weselnych niż np. wybieranie
czytań liturgicznych, więcej uwagi przykłada się do makijażu i fryzury niż do
modlitwy, ważniejsze są magiczne działania (kładzenie butów na parapecie) i
przesądy (miesiące zawierania ślubów)niż znaczenie duchowe i teologiczne tego
zdarzenia! Sakrament staje się dodatkiem do uroczystości! Młodzi wolą targi
ślubne niż nauki przedmałżeńskie, które wyśmieją i wyszydzą!
Ijeszcze jedno. Czasem zastanawiam się dlaczego ludzie, którzy mają mało
do czynienia z Kościołem, mało z wiarą, sypiają ze sobą, używają środków
antykoncepcyjnych- nagle na jeden dzień udają katolików? Przecież to totalne
zakłamanie, kpina z Boga i tradycji! Przysięgają po katolicku wychować swe
dzieci, a ich późniejsze życie rodzinne temu przeczy! Ową katolickość
sprowadzają jedynie do organizacji uroczystości z okazji wydarzeń religijnych
(chrzest, I komunia itd.), zresztą wydarzenia te traktują tak samo jak swój
niegdysiejszy ślub- pokazówka, spotkanie, impreza. I tak kółeczko się kręci...
Przecież białą suknię z welonem (czy ktoś w ogóle jeszcze pamięta, co one
symbolizują?) można założyć także w USC i nie robić pośmiewiska z sakramentu
małżeństwa! Gdy spytałam ostatnio mojego kolegę, czy się nawrócił decydując
się na ślub w kościele (dziewczyna w ciąży- też już prawie schemat) - odparł,
że w kościele jest lepsza akustyka, lepiej wychodzi się na zdjęciach, no i
mama dziewczyny napierała. Przy takim podejściu nic dziwnego, że jest taka
liczba rozwodów. Czy jeszcze ktoś traktuje ślub kościelny z należytą powagą
zachowując hierarchię wartości?

Co Wy na to?

[tweety]

Ja uważam, że z jednej strony ma rację. Jednak z drugiej, to te wszystkie rzeczy chyba są ważne dla każdego człowieka. Zeby na własnym ślubie wszystko było na tip top prawda? Natomiast jeżeli ktoś sie decyduje na slub koscielny tylko i wylacznie dlatego ze sie lepiej na zdjeciach wychodzi no to juz lekka przesada. Rownie dobrze moze zalozyc sukienke i isc do fotografa...

[Akacja]

Cytat podany przez Asiek jest dosc 'gorzki', ale niesetety prawdziwy, choc nie zadko ten kto zwraca uwage na szczegóły ceremoni musi byc zaklamany i nie wierzacy?! Rozni sa ludzie i rozne zachowania. Wyobrazam sobie jak latwo mozna zostac pochlonietym dlatego trzeba caly czas pamietac co jest najwazniejsze nie tylko w dniu slubu, ale i w calym naszym zyciu. Moja imienniczka dosc ostro jednak zaatakowala ludzi, ktorym trafiła sie wpadka i chca wziasc slub. Ludziom trzeba wybaczac i jesli oni w glebi serca kochaja sie i prosza Boga by ich zrozumial i wybaczyl to to jest najwazniejsze, a nie to, ze biora slub z przymusu podkreslac. Oczywiscie rozne zdarzaja sie przypadki bo ile ludzi tyle przykladow wiec sa i tacy, dla ktorych slub koscielny to tylko suknia, duzo gosci i ladnie przystrojony kosciół. Pozdrawiam
PS/ ...poprostu nie pamietajac sytuacji w ktorych serce kleka...

[Agni]

ja mogłabym mieć sam ślub cywilny - przysięga to przysięga - i jest tak samo ważna i wiążąca niezaleznie od miejsca gdzie ją się składa.

Natomiast kościól to już kwestia wiary i to jak zachowują sie nażeczeni przed i w trakcie to już kwestia ich sumienia - i rozumiem że może to być bulwersujące dla osób wierzących.

[Kiwax]

[gosiaczek]

[just_Kate]

gosiaczek, nie powinnaś sugerować nikomu przystąpienia do komunii. Wiara to rzecz bardzo osobista, ktoś mógłby się poczuć urażony... a ktoś inny mógłby zrezygnować z przyjścia na ślub (wierz mi, tak mogłoby się stać, mojego męża nikt - nawet ja- nie byłby zdolny do tego nakłonić).

[agusia :)]

no coz jesli chodzi o komunie podczas uroczystosci zaslubin to bywa to roznie ...my sami bylismy na tyle swieci ze jako jedyni podczas naszego slubu przystapilismy do komuni....bo jak sie okazalo nikt z gosci i nie tylko nie wyczail tego momentu....ale to chyba jedyna gafa:)

[Agnesia]

Dla mnie ślub koscielny jest bardzo ważny. Ja i Moje jestemy wierzący, więc w tym dniu nie może zabraknąć Pana Boga. Myślę, że tylko dzięki Niemu mozna przetrwać wszystkie życiowe burze. Poza tym to przeciez Bóg jest Miłością, więc on daje nam miłość w życiu.

Komunia jest centrum całej liturgi. Myślę, że czym więcej osób przyjmie Komunię tym Młodym będzie łatwiej dotrzymać przysięgi, przecież Komunię powinno przyjmować się w jakiejś intencji. Myślę, że Komunia to tak jakby ktoś złożył nam życzenia:"wszystkiego najleprzego". Na szczęście moja rodzinka wie co jest najważniejsze.

Dlatego też nie wyobrażam sobie ?lubu bez Mszy ?więtej. Jeśli mamy czas na fotografa, kosmetyczkę, fryzjerkę itd. to nie powinniśmy żałować tej godzinki Panu Bogu.



Cieplutkie pozdrowienia Gość

[Linka]

Agniesia

Cytat:

Dla mnie ślub koscielny jest bardzo ważny. Komunia jest centrum całej liturgi. Myślę, że czym więcej osób przyjmie Komunię tym Młodym będzie łatwiej dotrzymać przysięgi, przecież Komunię powinno przyjmować się w jakiejś intencji. Myślę, że Komunia to tak jakby ktoś złożył nam życzenia:"wszystkiego najleprzego". Naszczęście moja rodzinka wie co jest najważniejsze.

Też tak myślę, ale wiesz na pewne sprawy i osoby nie mamy wpływu. Chociaż dla mnie Komunia moich najbliższych, przyjaciół i znajomych to będzie rzeczywiście jak najlepszy prezent. Byłam niedawno na takim ślubie, na którym nawet świadkowie nie byli u Komunii - jakoś tak przykro było, ale cóż możemy poradzić....

[Jola]

Częściowo zgadzam się z wyżej cytowaną dziewczyną, ale tylko częściowo. Uważam, że rzeczywiście nie powinno się robić cyrku ze ślubu i paradować z gołymi cyckami przed ołtarzem. Nie jestem działaczką partii moherowych beretów i oszołomem (a raczej oszołomką). Oboje z narzeczonym wierzymy w Boga, przeżywamy przyjęcie tego sakramentu i nie wyobrażamy sobie "rejestracji" w USC jako duchowego przeżycia, ale żyjemy nie tak jak chcieliby katoliccy fanatycy. Nie robimy nikomu krzywdy, jesteśmy -myślę- dobrymi ludźmi, staramy się pomagać innym. Wg mnie nikt nie jest uprawniony do mówienia mi co Bóg od nas chce i czego wymaga. Jak ktoś ma sumienie i chce i słucha to usłyszy....

[ Dodano: Czw Cze 23, 2005 2:17 pm ]
Moja wypowiedź dotyczyła cytatu zamieszczonego wyżej

[ Dodano: Czw Cze 23, 2005 2:17 pm ]
cytowanym przez Asiek

[ewig]

Moim zdaniem liczy sie wszystko tego dnia i to,ze to Sakrament i to jakie sa czytania i to jak wyglada kosciol i takze to jak my wygladamy, to ma byc przeciez jedyny taki dzien w zyciu!!!-Najladniejszy!!! I moim zdaniem nie mozna tego rozgraniczac. Wszystkie te elementy tworza jedna calosc, calos do ktorej dazymy tyle czasu przed slubem, organizujac ten dzien.

[Malgoosia]

ja chyba jestem jakas bardziej liberalna i patrze na to inaczej: w dzisiejszych czasach, gdy tak duzo mlodych ludzi odchodzi od Kosciola, krytykuja go nalezalo by sie raczej cieszyc, ze mimo wszystko chca zawierac slub przez Bogiem a nie tylko ograniczaja sie do papierka kancelaryjnego. I nie krytykowac, nie wyszydzac, ze niewiele osob przyjelo komunie, nie pietnowac. Nie kazdy jest zagorzalym katolikiem, nie trzeba byc zagorzalym katolikiem, zeby byc dobrym czlowiekiem, nie trzeba co niedziele byc w kosciele, zeby w zgodzie z religia wychowywac dzieci i uczyc je czym jest dobro. A moze taki slub w Kosciele sprawi, ze osoba wczesniej nie majaca wiele z Kosciolem wspolnego zacznie czesciej tam goscic. Nigdy nie wiadomo. Wiec nie oburzajcie sie tak tylko spojrzcie najpierw na swoje zachowanie i zgodnie ze słowami Jezusa: kto z was jest bez grzechu niech pierwszy rzuci kamien.

[Kot]

"to ma być nasz najładniejszy dzień"

to by było smutne
bo znaczyłoby, że teraz my będziemy wyglądać już tylko gorzej, coraz gorzej...

ja myślę, że wiele pięknych i wspaniałych dni przed nami
wiele spotka nas jeszcze radości, które opromienią nas, sprawią, że te chwile będą wyjątkowe... a my bedziemy wyglądać równie pięknie jak w dniu naszego ślubu

Kościół, msza, sakrament małżeńtwa, uświęcenie naszego związku przez Boga w obecności bliskich nam osób... to wiele dla nas znaczy, dlatego bierzemy ślub konkordatowy

czy kościół będzie bardziej przystrojony czy mniej, za 50 czy za 300 złotych ma jakby mniejsze znaczenie

czy mam na sobie zwój koronek z którego mozna by uszyć suknie dla połowy miasta, czy masę pereł i diamentów.. to nie ważne

nie wychodzę za mąż dla sukni, kosztownego przyjęcia ani prezentów...

zawieram zwiazek małżeński bo się kochamy a ponieważ oboje jesteśmy katolikami wiemy co jest w tym dniu najważniejsze..

[Malgoosia]

sama bym tego lepiej nie ujęła

[joanna_25]

[Agnesia]

Wydaje mi się, że nie można być liberalnym w sprawach wiary. Bo albo wierzysz i bierzesz na siebie wszystkie obowiązki i prawa, które się z tym łączą, albo nie wierzysz i nie zawracasz sobie i innym głowy. Poza tym uważam, że w tym wszystkim tak naprawdę nie chodzi o wiarę, czy jej brak, bo Pan Bóg nie przestanie istnieć, kiedy ktoś powie: ja nie wierzę. Myślę, że Bogu zależy na naszej miłości. A przecież, gdy się kogoś kocha to chce się z nim rozmawiać, spotykać i poznawać go coraz lepiej. Z Bogiem rozmawia się podczas modlitwy, spotyka na Mszy i przyjmując Komuniię, a poznaje podczas czytania Pisma ?w.
Nasza wiara, czy niewiara nie ma znaczenia, liczy się nasza Miłość do Pana Boga i Jemu o to uczucie chodzi przede wszystkim.

[Alma_]

A ja myślę, że jest to bardzo indywidualna sprawa. Każdy postępuje tak, jak czuje, od tego mamy wolną wolę.

I nie podoba mi się, gdy ktoś zarzuca mi hipokryzję w sprawach wiary. Bo co komu do mojej wiary??

[szczako]

[pinia_pinia]

[Kot]

Pinia pinia, bardzo mi się podoba tok twojego rozumowania.

Udzielenie sakramentu małżeństwa w kościele trwa po prostu dłużej, ma bardziej bogatą oprawę niż ślub cywilny i stąd myślę pojawiają się takie stwierdzenia przeciwko, którym protestujesz.

W zupełności się zgadzam co do stwierdzenia, że nie miejsce ślubu decyduje czy jest on podniosły i uduchowiony ale ludzie. Wasze uczucie, podejście do składanej przysięgi, cała atmosfera tego dnia zależy właśnie od ludzi biorących ślub i ich najbliższych.

Jeśli dla kogoś msza święta i wartości głoszone przez Kościół są na codzień obojętne to skad się bierze pomysł, że nagle- akurat w tym dniu- miałby poczuć tą cudownie uduchowioną atmosferę w miejscu, którego tak unika Tym bardziej jeśli to jest jego świadomy wybór odejścia od wiary. Dla mnie to brak konsekwencji i logiki w postępowaniu.

[jpuasz]

[gosiaczek]

[Misiamo]

A ja napiszę krótką historyjkę o duchowym wymiarze ślubu.
Otóż nasz kolega pracuje jako kierowca ładnego samochodu i czasami wozi Pary Młode do ślubu. Pewnego razu wrócił do domu bardzo wzruszony i opowiedział o sytuacji, która pierwszy raz mu się zdarzyła (i jak do tej pory jedyny).
Pani Młoda i Pan Młody, po wyjściu z kościoła, wsiedli do samochodu i powiedzieli do siebie: Kocham Cię i pocałowali się.
Zazwyczaj Młodzi komentowali: a widziałeś tego, a ten to nam życzył, a tamta... itd. A Oni jechali wyciszeni i szczęśliwa, że są już małżeństwem. Wiedzieli co jest dla nich najważniejsze I nie zagubili się w tym ślubnym chaosie

[Alma_]

Misiamo, jakoś bardziej zdziwiła mnie druga część Twojej "historyjki" - jak można w takiej chwili komentować stroje gości czy fakt, że ciocia Zosia nie przyszła

[Misiamo]

Wiesz Alma, ja myślę, że ślub to ogromne przeżycie i duży stres. Ludzie różnie reagują.
Ja mam jeszcze 16 dni i sama nie wiem jak zareaguję po. Też chciałabym być wyciszona i skupiona.

[gosiaczek]

Wyciszona i skupiona byłam przed. A potem... potem jest krótki czas między kościołem a salą, kiedy mozna się podzielić wrażeniami z uroczystości na bardzo bardzo gorąco.

[fiona83]

Sytuacja mnie wcale nie dziwi.
Podróż z kościoła na salę jest pierwszym momentem, kiedy nerwy zaczynają wreszcie puszczać, młodzi się rozluźniają i bardzo prawdopodobne tematy rozmów to :
1. "że tak strasznie nie było"
2. "że nie potknęli się przy ołtarzu"
3. "że nie pomylili przysięgi"
4."że dużo gości przyszło"
itp.
Sądzę, że niewiele par jedzie w ciszy i skupieniu

[Kati]

My również skończyliśmy uroczystość z uczuciem lekkiej ulgi , że się udało wszystko tak jak to sobie wymarzyliśmy A wsamochodzie pogadaliśmy i pośmialiśmy się z tego całego stresu ale może dlatego, że oboje zbyt uduchowieni nie jesteśmy

[misia-misia]

Mnie to niebawem czeka... I już teraz stwierdzam ze chyba w ciszy to my jechać do sali nie będziemy. Dlaczego?Stres puszcza po mszy swiętej i musi znaleść swoje ujście. Wiem po sobie że gdy się bardzo stresuję to jestem skupiona i bardzo sie denerwuję. Ale potem...mnie roznosi. Co nie znaczy ze będę w autku wariowała. Nie nie. Poprostu znając siebie będe raczej opowiadała ze już po, jak to było itd. Poprostu będziemy rozmawiali i smiali się...

[adriannaaa]

a ja wypowiem się jako osoba, która żyje w grzechu - bo zlekceważyła przysięgę składaną przed bogiem...
cały poprzedni ślub był wg mnie szopką. Zawierany z przymusu, dla rodziny, bo co ludzie powiedzą... Jestem agnostyczną od ... odkąd pamiętam, zostałam ochrzczona, byłam u komunii, mam bierzmowanie - ale dla mnie są to papierki ułatwiające jakoś tam życie.. ułatwiły mi ślub kościelny... pochodzę z rodziny gdzie mama była wychowana w duchu katolicyzmu, a ojciec nie był nawet ochrzczony.. Moi rodzice nigdy nie przykładali wagi do wychowania mnie i mojej siostry w wierze. I nigdy mi tego nie brakowało... Nie ma we mnie potrzeby wiary. I dlatego - w tej chwili mojego życia - nie zdecydowałabym się na ślub konkordatowy - było by to nieszczere i fałszywe z mojej strony, i niesprawiedliwe wobec osób, które na prawdę wierzą. Pomimo prośby Łukasza nie staram się unieważnienie małżeństwa – bo nie ma to dla mnie większego znaczenia. I troszkę mnie dziwi, że on jako ateista ( ochrzczony tylko) chciałby mieć ślub kościelny.. jak mówi, dla duchowego przeżycia... a dla mnie duchowym przeżyciem mogła być przysięga jaką złożyliśmy sobie rok temu w małej kapliczce w Łagiewnikach - tylko przed sobą, i tak samo przeżyciem będzie dla mnie przysięga jaką sobie złożymy w USC - że uczynimy wszystko co w naszej mocy, by nasze małżeństwo było zgodne, szczęśliwe i trwałe.

zgadzam się trochę z autorką cytowanego gdzieś postu - dziwi mnie czasem, jak bardzo niektórzy ludzie chcą mieć kościelny, mimo, że tak na prawdę nie są praktykującymi katolikami - bądź wybierają sobie z wiary to co im pasuje... Bo czyż można dostać rozgrzeszenie, jeśli się nie czuje żalu za grzechy jakie się popełnia? I czy ten brak rozgrzeszenie nie wpływa jakoś na duchowość, i na ważność przysięgi składanej, w kościele przed księdzem i Bogiem?
I żeby nie było – podziwiam ludzi głębokiej wiary, którzy potrafią i chcą stosować się do wymagań, jakie nakłada na nich ich kościół. Czy są to katolicy, buddyści czy muzułmanie. Podziwiam ich za to właśnie, że pomimo, iż nieraz wymagania są dość surowe i niepopularna ( np. współżycie przed ślubem czy stosowanie antykoncepcji) nie uchylają się od nich. ?e nie przemawia przez nich wygodnictwo – „a co tam, przecież i tak się wyspowiadam”.

[sylwia]

Jestem wierząca i praktykująca ale nie biegam co niedziele do kościoła,ale komunie,spowiedż czy kolęda i msze w święta i nie tylko mają dla mnie znaczenie,chce wychować swoje dzieci w wierze katolickiej.A co do ślubu to dla mnie jest ważny ślub koscielny bo chcemy sobie przysiegać miłośc i wiernośc przed bogiem i ludzmi ale raczej sama dla nas przysięga jest najważniejsza bo to my ślubujemy i chcemy sobie przysięgać a nie księdzu.?lub w USC to dla nas za mało,bo wiem,że roziwązanie takie ślubu to żaden problem ,cywilnych ślubów można brać więcej a kościelny tylko raz,no czasem dwa jeśli są pewne warunki spełnione.Nie brałam nigdy pod uwagę tego,że mogę brać tylko ślub cywilny kościelny dla nas jest bardzo ważny,uroczysty i ma ogromne znaczenie duchowe

[imbrulka]

Jesli chodzi o zachowanie po slubie to chyba jest to bardzo indywidualne sprawa, mamy rozne charaktery, osobowosci. Niektorzy z nas beda sie wlasnie smiac i rozmawiac, niektorzy beda potrzebowali wlasnie skupienia i ciszy. Mysle, ze najwazniejsze jest to aby po prostu w tym dniu najwazniejszy dla nas byl sakrament (jesli sie decydujemy na slub koscielny) i wlasnie ten duchowy wymiar slubu, a nie kreacje gosci czy inne sprawy tego typu...

Przy okazji uwazam, ze slub koscielny powinno brac sie z wielkiego przekonania, ze taki sakrament chcemy przyjac i slubowac przed Bogiem. "Bierzmowanie sie" tuz przed slubem i ekspresowe "stawanie sie" katolikiem uwazam delikatnie mowiac za nie na miejscu. Jesli nie jestesmy przekonani, ze przysiega przed Bogiem jest nam potrzebna to przeciez wystarczy slub cywilny. Po co robic szopki? Bo wiekszosc tak robi? Dla mnie "wiekszosc" nigdy nie byl dobrym argumentem.

[Kati]

Mój mąż przyjął bierzmowanie tuż przed ślubem i nie uważam tego za dowód słabej wiary
W szkole nie przystąpił do tego sakramentu - nie wiem z jakiej przyczyny, ale nie przestał być osobą wierzącą...

[jpuasz]

[pinia_pinia]

Jpuasz może niezbyt dobrze mnie zrozumiałaś... 'wzięcie tylko ślubu cywilnego, wynika z naszych przekonań (szczególnie antyklerykalnych)". Oznacza to, że w ogóle nie praktykujemy ani wyznajemy wiary katolickiej, a w szczególności odraża nas sama instytucja Kościoła w Polsce. To tyle.